1972

1972


De Natuur en Milieufederatie Utrecht (NMU) werd op 9 maart 1972 opgericht onder de naam ‘Stichtse Milieufederatie’. Dat betekent dat we ons al 50 jaar op verschillende manieren inzetten voor een mooie en duurzame provincie Utrecht. In de beginperiode werd vooral veel actie gevoerd om natuurgebieden te beschermen. Overal werd groen opgeofferd ten koste van woningbouw, wegen, boerderijen en industrie. Er ontstond een beweging van verontruste burgers die op verschillende plekken in de provincie in actie kwamen. Zo ontstonden de eerste echte milieuwerkgroepen en actiegroepen in Utrecht. Om de krachten te bundelen en te coördineren kwam in 1971 overleg op gang met als resultaat de oprichting van de Stichtse Milieufederatie in 1972.

In het jaar van de oprichting werd ook het belangrijke rapport ‘Grenzen aan groei’ van de Club van Rome gepubliceerd. Het besef kwam toen op gang dat de ongebreidelde groei van de industrie, bevolkingstoename en voedselproductie binnen 100 jaar voor grote problemen zou leiden. De eerste actiegroepen kwamen op voor waarden die niet voor zichzelf konden opkomen; Er waren groepen nodig die opkwamen voor de kwetsbare natuur, de bossen, het milieu. Zo ontstonden ook organisaties als Stichting Natuur en Milieu.

Het eerste bestuur en de eerste medewerker

Ton Janssen

Het eerste bestuur bestond in 1972 uit voorzitter Wim Loode, Joost van der Ven, Jan Slofstra, Hans Riezebos, de heer Leclercq, en Albertus van Harinxma thoe Slooten (burgemeester van Doorn). De eerste jaren waren het vooral vrijwilligers die in actie kwamen. En dat werd gecoördineerd door Ton Janssen, medewerker van het eerste uur. De Stichtse Milieufederatie kreeg toen een ruimte tot haar beschikking in het mooie Maartens Maartens huis in Doorn, vernoemd naar de eerste bewoner schrijver Maarten Maartens. Het huis is onderdeel van het huidige landgoed De Zonneheuvel. We spraken met Ton Janssen en blikken met hem terug op die beginjaren en successen. Een van de  grote successen die Janssen noemt is het project ‘Ruilverkaveling Eemland’, waarin werd voorkomen dat een belangrijk vogelgebied werd volgebouwd met boerderijen. De Stichtse Milieufederatie wist dat te voorkomen en bereikte dat de boerderijen aan de randen werden gebouwd en dat belangrijke natuurgronden gespaard bleven. Dezelfde successen boekte de NMU later met de uitbreiding van Amersfoort, waar natuurgebied de Zeldertpolder werd gespaard. Ook bij Veenendaal werden bossen en natuur met gewonnen rechtszaken veiliggesteld die tot aan de Hoge Raad liepen. Daarover later meer.

 

Was je in de jaren 70 ook actief voor de NMU / Stichtse Milieufederatie en heb je nog foto’s of mooie ervaringen over acties die je met ons wilt delen? Laat het weten!

Tags: