De Route van de Toekomst: etappe 8

mei 21, 2024

De Route van de Toekomst: etappe 8

Door Ieke Benschop 

De Natuur en Milieufederatie Utrecht loopt de Route van de Toekomst. Projectleider Ieke Benschop bezoekt (soms samen met collega’s) lokale duurzaamheidsinitiatieven en spreekt met mensen die ze op haar pad tegenkomt, over de toekomst van onze mooie provincie. Dat doet ze aan de hand van de NMU beelden van het Landschap van de Toekomst. De NMU hoopt zo nieuwe verbindingen te leggen, nieuwe vrienden te maken en inspiratie te bieden voor nog meer duurzame projecten. Vandaag: haar verslag van de achtste etappe, van de Woerdense Verlaat naar Uithoorn.

Eindeloze (natte) graslanden

Ik stap uit bij de bushalte Woerdense Verlaat en ben onderweg. Deze keer loop ik weer een keer alleen. Het was een spontaan plan voor deze dag, dus ik heb geen afspraken met mensen op mijn weg. Het is wel weer een heerlijke, en leerzame wandeling.

Als ik uit de bus stap in de Woerdense Verlaat, sta ik meteen weer midden in het groene hart, het veenweidegebied. Wederom loop ik over dijkjes, langs eindeloze grasladen. Het valt me op dat het waterpeil heel hoog staat, hier en daar echt plas-dras. De ganzen vinden het er in ieder geval fijn, dat is wel duidelijk. In de zomer toch een keer een kanoroute plannen!

Watermanagement in de polder

Bij het water de ‘Geer’ wordt met Europees geld gewerkt aan het monitoren van de waterkwaliteit. Ik leer van het informatiepaneel dat voor het plaatsen van het scherm, het lichtbrakke en voedselrijke water naar de Vinkeveense Plassen stroomde. Ná aanleg ervan, draait het gemaal de stroomrichting in de Kromme Mijdrecht om, waardoor zoet en voedselarm water naar de Kromme Mijdrecht en omliggende gebieden stroomt. Nederlanders watermanagers.

Invasieve exoot

Voorbij de Oudhuizersluis loop ik een hele afstand over de dijk. Precies langs de provinciegrens. Ik zie – net als eerder op mijn tocht – dode rode Amerikaanse rivierkreeften liggen. Geen goed teken, dat is een invasieve exoot. Ik lees dat deze sinds halverwege de jaren ‘80 gevonden worden in de Nederlandse wateren. EU landen zijn verplicht maatregelen te nemen om te voorkomen dat het er te veel worden. Maar er is te lang niets gedaan. Ze hebben geen natuurlijke vijanden en berokkenen schade aan oevers van sloten, tasten de waterkwaliteit aan en maken ander leven onmogelijk.

Verder zie ik voornamelijk grote weidse vlakten engels raaigras. Voedselrijk gras voor de koeien, maar niet zo interessant voor de biodiversiteit. Ik zie toch liever wat meer soorten in de wei. Met meer insecten, vlinders en vogels. Dan maar wat duurdere melk?

De Bovenlanden

Ik kom langs een gebied van Natuurmonumenten: De Bovenlanden Kromme Mijdrecht. Een “natuurpareltje in ontwikkeling” zoals de terreinbeheerder zelf zegt. De bovenlaag van het grasland is afgegraven zodat er hooilandjes ontstaan. Daar groeien in het voorjaar de dotterbloem, rietorchis en de echte koekoeksbloem. In het voorjaar kleuren deze bloemen het gebied geel, paars en roze! Het gebied trekt in het voorjaar weidevogels zoals de grutto, scholekster, kievit en de wulp. In de winter vind je hier kolganzen en smienten.

Zorgboerderij Amstelkade

Aan mijn rechterhand een toffe boerderij, waar ook een camping is en een cafeetje. Het is niet echt weer om buiten te zitten, dus ik ga naar binnen en bestel koffie en een groente-tosti. Jonge dames met een beperking maken onder begeleiding de koffie en de tosti. Andere dames zijn formulieren aan het knippen. Bezoekers melden zich met hun camper voor een nachtje op de camping. Het gras is te nat, ze krijgen een plekje op verhard oppervlak toegewezen.

Ik maak een rondje over het terrein en achterop het erf vind ik veel hout (brug, boomstrammetjes, bankjes) met dichtregels. Ik zie me daar al mijn tentje opzetten als het wat warmer (en droger!) wordt.

Langs de Kromme Mijdrecht

Verder langs de Kromme Mijdrecht, waar de dijkhuizen onder het niveau van de Kromme Mijdrecht staan, kleine windmolentjes draaien op het erf, lama’s grazen en je verse melk kunt tappen, loop ik door het dorp De Hoef.

Aan het eind van de middag ben ik in Uithoorn. Voordat ik daar een vriendin tref, moet ik nog even een half uurtje overbruggen. Ik loop de bruine kroeg bij de brug binnen en raak aan de praat met een paar ‘locals’. Het was weer een mooie tocht!

Wat kun jij doen? 

• Wil je meer weten over wat wij doen om boeren te helpen het waterpeil te verhogen? Kijk op Onze website; het project Valuta voor Veen.
• Wil je bijdragen aan natuurlijk beheerd gebied in het veen? Kijk dan en op de site van Stichting De Bovenlanden en van Natuurmonumenten.
• Wil je weten wat agrariërs doen aan natuurbeheer? Kijk dan eens op de site van de Agrarische Natuurvereniging “Rijn, Vecht en Venen”.
• Wil je ook producten kopen van duurzame boeren uit eigen regio? Kijk dan op ons Servicepunt Lokaal Voedsel, of neem contact op met Alex Daniel 
• Benieuwd naar de visie van de NMU; het Landschap van de Toekomst? Lees deze hier.  
• Wil je dat we bij je langskomen en/of een podcast maken? Laat het ons weten! Mail Ieke. 

Deze blog is onderdeel van de Route van de Toekomst. Lees ook de vorige etappes.  

 Etappe 1 (deel 1)
Etappe 1 (deel 2)
Etappe 2
Etappe 3
Etappe 4
Etappe 5
Etappe 6
Etappe 7